- 13 Ara 2021
- 130
- 54
Merhaba, geregee. Hayatımdan biraz bahsetmek istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum ve içimde sürekli bir boşluk hissi var. İlk okula başladığımda sınıf hocam zengin ailelerin çocuklarına öncelik verir, beni dikkate almazdı. Geziye giderlerdi ancak beni götürmezlerdi. Resim yapmayı seviyordum, fakat hem hocam hem de ailem karşı çıkarak bunu engelledi. Bu durum ilkokul hayatımın zor geçmesine sebep oldu.
Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.
Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.
Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim.
Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.
Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.
Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim.
Merhaba, geregee. Hayatımdan biraz bahsetmek istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum ve içimde sürekli bir boşluk hissi var. İlk okula başladığımda sınıf hocam zengin ailelerin çocuklarına öncelik verir, beni dikkate almazdı. Geziye giderlerdi ancak beni götürmezlerdi. Resim yapmayı seviyordum, fakat hem hocam hem de ailem karşı çıkarak bunu engelledi. Bu durum ilkokul hayatımın zor geçmesine sebep oldu.
Ortaokula geçtiğimde 5. sınıfta Mercedes projesi geliştirdim ve İstanbul'daki Mercedes bayisine sundum. Bu süreç güzel günlerdi. Aynı dönemde bir kitap yazdım fakat yine de ailemi etkileyemedim. 6. sınıfta yazılıma ilgi duymaya başladım, oyun geliştirmeyi öğrendim, hatta bir hile programı da yazdım. C# dilini öğrenerek kendimi geliştirdim. 7 sınıfta urfa robotik yarışına katıldım ve haberlere bile çıktım ama Yaşıtlarım hep dışladı beni, hala da aynı durum devam ediyor.
Şu an lisedeyim ve okulu bıraktım. Uçak geliştiriyorum, fakat fark ettim ki hiç kimse beni gerçekten sevmiyor. Yaşıtlarım gibi alkol almak veya diğer şeyleri yapmıyorum. Her zaman nazik ve iyi bir insan olmaya çalıştım. Hatta kahve içmeye bile tek başıma gidiyorum. Bu durum gerçekten beni yoruyor. Ailem beni psikologa götürüyor, sanki ortasında kalmışım gibi hissediyorum.
Kendi yazılım markamı oluşturdum ve başarılı bir şekilde ilerliyorum. Ancak gerçekten çok yalnız hissediyorum ve içim acıyor. Yaşıtlarım mutlu, aileleriyle iyi ilişkiler içindeler. Fakat benim ailem hiçbir zaman bana destek olmadı. Yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla çıkıyor, dışarıda zaman geçiriyor ama ben bunu yapamıyorum. Her şeyi tek başıma yapıyorum ve içimi size dökmek istedim. Burada kendimi ifade edebiliyorum, bu yüzden size yazmak istedim.