ALGOL 68 özellikleri

[COLOR="White"]İfadeye dayalı sözdizimi Kullanıcı tarafından bildirilen türler ve yapılar / etiketli birleşimler, Değişkenlerin ve başvuru parametrelerinin referans modeli Dize, dizi ve matris dilimleme Eşzamanlılık ALGOL 68, IFIP Çalışma Grubu 2.1 tarafından tasarlanıp 20 Aralık 1968’de resmi olarak kabul edildi ve ardından IFIP Genel Kurulu tarafından yayına onaylandı. Adriaan van Wijngaarden tarafından icat edilen iki seviyeli bir gramer biçimciliği kullanılarak tanımlandı. ALGOL 68, tasarım kurulunun C.A.R. Hoare ve Edsger Dijkstra gibi bazı üyeleri tarafından rakip dillere göre ALGOL 60’ın sadeliğini terk ettiği, karmaşık fikirler için bir araç haline geldiği ve derleyicinin yazarın işini gerekenden daha az kolaylaştırdığı gerekçeleriyle eleştirildi 1970’de ALGOL 68-R, ALGOL 68’in ilk çalışma derleyicisi oldu. 1973 revizyonunda, işlemler, gammalar ve resmi sınırlar gibi bazı özellikler çıkarıldı. Avrupa savunma kuruluşları beklenen güvenlik avantajları için ALGOL 68 kullanımını desteklemiş olmasına rağmen, NATO ittifakının Amerikan tarafı farklı bir proje geliştirmeye karar verdi, Ada programlama dilinin, ABD savunma sözleşmeleri için kullanımı zorunlu kılındı.

ALGOL 68’in tasarım amaç ve ilkeleri

Açıklamanın bütünlüğü ve açıklığı
Ortogonal tasarım
Güvenlik
Verimlilik:
Statik mod kontrolü
Moddan bağımsız ayrıştırma
Bağımsız derleme
Döngü optimizasyonu
Temsiller (minimum ve daha büyük karakter setleri halinde)
ALGOL 68 dilinin hedef kitlesi

bilgisayar bilimciler, mühendisler ve bilim adamlarıydı. ALGOL 68 dili mühendislik, ticari ve bilimsel alanlarda kullanılmaktadır.

Desteklediği paradigmalar:

Concurrent
İmperative

Aritmetik işlem notasyonu: İnfix
Bellek yönetimi: Çöp toplama
Değişken kapsamı: Dinamik kapsam
Tip sistemi: Güçlü, Tip kontrolü: statik tip kontrolü[/COLOR]